Do prawidłowego wychowania dziecka potrzebne są zarówno miłość jak i dyscyplina.
Powszechne postrzeganie dyscyplinowania dziecka zmieniło się w ostatnich latach. Oszczędzanie rózgi jako psucie dziecka, było przedmiotem debaty w ujęciu korzyści jakie przynosi rózga, czy klapsy.
Wiele osób boi się dyscyplinować swoje dzieci w obawie, że mogą zostać im odebrane. Dziś dowiesz się, co Biblia czyli podręcznik do życia mówi o karaniu upartego dziecka.
Pierwszą rzeczą, którą powinnismy zrozumieć, jest to, że Biblia nigdy nie popiera stosowania wobec dzieci żadnych nadużyć, zatem pozwolenie sobie na bicie dziecka, ponieważ zdenerwowało rodzica jest niedopuszczalne.
Nie ma konieczności wymierzania dziecku klapsa, nie wszystkie dzieci są takie same, niektóre są bardziej skłonne do słuchania niż inne.
“Oszczędzanie rózgi to psucie dziecka” to chyba najczęściej cytowany werset o dziecięcej dyscyplinie.
“Kto oszczędza swoją rózgę, nienawidzi swojego syna, ale ten, który kocha, karci go zawczasu.”
Powyższe fragmenty mówią nam, że niestosowanie dyscypliny wobec dziecka, kiedy tego potrzebuje, jest formą nienawiści. Dyscyplina powinna zacząć się przed czasem, czyli odpowiednio wcześnie.
Umysł i zachowanie dziecka są ze sobą połączone. To jak dziecko myśli wpływa na jego zachowanie. Jest to coś, czego sami doświadczamy. Nawet jeśli nie mamy dzieci, możemy wrócić myślami do naszego dzieciństwa.
“Glupota ma związek z sercem dziecka ale rózga karności oddali ją od niego.” Księga Przysłów 22:15
Użycie terminu „głupota” oznacza, że ma to miejsce w sercu (umyśle) dziecka. Większość dzieci cechuje się naturalnym brakiem zrozumienia rzeczy i potrzebuje się pewnych rzeczy nauczyć.
Spójrzmy na słownikową definicję „głupoty”, „brak zdrowego rozsądku lub osądu; głupota.'
Jak widać, bycie głupcem oznacza po prostu brak rozsądku, co jest typowe dla dzieci.
Dla najbardziej wrażliwych czytelników, oraz ze względu na główny nurt sprzeciwu wobec kary cielesnej, oto kilka wersetów z wyjaśnieniami.
Pamiętajmy, że tematem jest nauczanie dziecka.
“Rózga i upomnienie dają mądrość, zaś dziecko pozostawione samemu sobie zawstydza matkę swoją.”
Księga Przysłów 29:15
Powyższy werset wyjaśnia nam, że używanie rózgi w końcu uczyni dziecko mądrym oraz, że nieużywanie rózgi, kiedy jest to słuszne może przynieść wstyd matce.
Oznacza to, że jeśli dziecko nie będzie dopilnowane, swoim zachowaniem sprawi, że inni ludzie będą oceniać jego rodziców.
Wyśmiewanie dyscypliny jest silnym narzędziem propagandowym, mającym na celu powstrzymanie rodziców przed dyscyplinowaniem swoich dzieci, ale oto kilka wersetów, które zapewnią Ci spokój umysłu.
Poniższe wersety potwierdzają, że naturalnym stanem jest złe samopoczucie kiedy dyscyplinujesz dziecko, ale uzyskane dzięki temu efekty usprawiedliwiają środki:
“Żadne karcenie w danej chwili nie wydaje się być radosne, tylko bolesne, ale potem wydaje pokojowy owoc sprawiedliwości tym, którzy są w ten sposób ćwiczeni. “ Hebrajczyków 12:11
‘Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości.” Hebrajczyków 12:11
Jak widać, ganienie lub karcenie nigdy nie jest przyjemne, ale końcowym rezultatem jest dobre zachowanie.
“Nie odmawiaj dziecku karcenia, bo jeśli go rózgą uderzysz, nie umrze. 14 Uderzysz go rózgą, a duszę jego wyrwiesz z piekła.” Księga Przysłów 23:13-14
Celem dyscyplinowania dziecka jest uniknięcie piekła Przypowieści Salomona 23:14
Dyscyplina jest ważną częścią wychowania każdego dziecka i wymaga świadomego wysiłku rodzica.
Biblijna dyscyplina bardzo różni się od tego z czym mamy do czynienia w obecnych czasach. Ludzie często zapominają, że więzienie jest formą dyscypliny zarówno dla młodocianych jak i dorosłych.
To pokazuje, że nie tylko dzieci są dyscyplinowane w społeczeństwie.
W Piśmie Swiętym więzienie nie było alternatywą dla tych, którzy popełniali wykroczenia przeciwko sobie. Dorośli mężczyźni byli faktycznie bici czterdzieści razy za określone wykroczenia, co możemy znaleźć w poniższych wersetach:
“Jeżeli jest spór między ludźmi i przychodzą na sąd, aby ich sędziowie osądzili; wtedy usprawiedliwią sprawiedliwych, a potępią bezbożnych.
2 A jeśli bezbożny zasłuży na bicie, sędzia każe mu się położyć i będzie bity przed obliczem według jego winy w określonej liczbie.
3 Czterdzieści batów może mu dać, a nie więcej, bo jeśli więcej by go bił i ponad to wieloma chłostami, wtedy brat twój nie wydałby się Tobie podły.”
Księga Powtórzonego Prawa 25:1-3
Tutaj widzisz, że człowiek miał być bity czterdzieści razy, jeśli zostanie uznany za winnego popełnionego czynu, który nie podlegał karze śmierci. Interesujące jest również to, że ukarani byli bici tylko czterdzieści razy, nie więcej, ponieważ nadmierne bicie sprawiłoby, że poczuliby się poniżeni.
Widzimy więc, że bicie nie miało na celu zawstydzania winowajcy, ale miało napominać, aby dana osoba odwróciła się od popełniania niewłaściwych czynów. To samo podejście ma miejsce, kiedy czytamy o dyscyplinowaniu dzieci.
Dyscyplina dzieci ma swój cel, Twoim zadaniem nie jest tylko dawanie klapsów dzieciom, ale mamy je uczyć odróżniania dobra od zła.
Jesteśmy ostrzegani przed nazywaniem dobra złem, a zła dobrem.
“Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem; który zamienił ciemność w światło, a światło w ciemność; co gorzkie na słodkie, a słodkie na gorzkie!
Izajasza 5:20
Obowiązkiem rodziców jest uczyć swoje dzieci dobra, tak by umiały rozróżniać w życiu to co dobre od tego co złe.
“I abyście rozróżniali między świętym a nieświętym, między nieczystym a czystym; 11 Abyście nauczyli synów wszystkich praw, które Pan im przekazał ...”
Księga Kapłańska 10:10-11
Obowiązkiem rodziców jest nauczanie dzieci by mogły rozróżniać pomiędzy dobrem i złem, a przez to wzrastać w wierze w Boga.
“Dlatego połóżcie te moje słowa w waszym sercu i w waszej duszy i przywiążcie je jako znak na waszej ręce, aby były jak przegroda między waszymi oczami.
19 I nauczcie ich wasze dzieci, mówiąc o nich, gdy będziecie siedzieć w swoim domu i gdy idziecie drogą, gdy się kładziecie i gdy wstajecie.
20 A napiszesz je na drzwiach domu twego i na bramach twoich:”
Powtórzonego Prawa 11:18-20
Rodzice powinni codziennie nauczać swoje potomstwo o przykazaniach Bożych w taki sposób, aby dzieci o Nim pamiętały.
Szkolenie dziecka zgodnie z Bożym zamiarem, to coś więcej niż tylko dawanie klapsów, jak wyjaśniono wcześniej.
Kiedy ludzie szkalują biblijne metody dyscypliny, zwykle przyczyna leży w braku zrozumienia.
Ważne jest nastawienie rodzica, kiedy karci swoje dziecko.
W poniższym fragmencie jest to oczywiste:
Jak więc dyscyplinujesz swoje dziecko ? Czy robisz to ze zrozumieniem i bez stosowania nadużyć ?
Poniższe wersety zdecydowanie odnoszą się do rozumnego sposobu karania dziecka, co zaprzecza twierdzeniu, ze biblijna dyscyplina jest aktem bezcelowej przemocy.
Tu w tym fragmencie znajdujemy wyjaśnienie w jaki sposób dzieci powinny być traktowane:
"Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe Panu. 21 Ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, aby się nie zniechęciły."
Księga Przysłów 22:15
To wyjaśnia nam, że nadgorliwość, a dokładnie nadużywanie dyscyplinowania dzieci, zniechęci je. To dlatego surowość rodzica nigdy nie jest tolerowana i należy jej unikać za wszelką cenę.
Teraz rozumiesz intencje dyscyplinowania Twojego dziecka, Twoim obowiązkiem jest utrzymywanie dyscypliny wobec dziecka, kiedy jest to konieczne.
Pismo Święte nie popiera “oszczędzania rózgi”. Jako wierzący mamy obowiązek wierzyć Słowu. Mówi nam ono, że wiara bez uczynków jest martwa, mamy zatem obowiązek prawidłowego wychowywania naszych dzieci na Boży sposób.
Otrzymujemy jasne wskazówki, w jaki sposób powinniśmy dyscyplinować nasze dzieci i z jakim nastawieniem mamy to robić.
Przede wszystkim ważne jest, aby pamiętać, o co chodzi w biblijnej dyscyplinie.
Karcimy nasze dzieci, aby zyskały mądrość, co ma uczynić je doskonałymi uczniami przestrzegającymi praw Bożych.
Przypowieści Salomona 29:15
Poniższy werset podsumowuje w pełni powód dyscyplinowania dzieci biblijnych:
“Wychowuj dziecko odpowiednio do drogi, którą ma iść, a gdy się zestarzeje, nie zejdzie z niej.”
Księga Przysłów 22:6
Droga, którą dziecko powinno iść, to postępowanie zgodne z prawami Boga. Można to osiągnąć, jeśli zaczniemy szkolić dzieci, gdy są jeszcze małe.
Ten fragment ma naprawdę sens:
“Nie pożądaj mnóstwa bezwartościowych dzieci i nie ciesz się bezbożnym potomstwem. 2 Jeśli się rozmnażają, nie radujcie się z nich, chyba że jest w nich bojaźń Pańska.
3 Nie ufaj ich sile ani nie polegaj na ich liczbie; albowiem jeden może być lepszy niż tysiąc, a umrzeć bezdzietnie jest lepsze niż mieć dzieci bezbożne."
Syrach (Kaznodziei) 16:1-3
Tu jest mowa o tym, że lepiej jest mieć jedno pobożne dziecko niż mnóstwo bezbożnych dzieci. Czyż to nie nadaje nowego znaczenia dziecku, które jest błogosławieństwem?
Kiedy się temu przyjrzymy, nabiera to sensu. Jaki byłby cel posiadania pięciorga dzieci, które wyrosną na morderców?
Takie zrozumienie powinno dać ci większą motywację jako osobie wierzącej, do przekonania, że dyscyplina jest dobra dla Twojego dziecka. I pamiętaj, jeśli potrzebne jest lanie rózgą, powinieneś jej użyć.
Zawsze informuj swoje dziecko, dlaczego jest karane, przypadkowe akty przemocy nie są akceptowane przez Pismo Święte. Prowokowanie Twojego dziecka nie jest tolerowane przez Boga, nie jest też do wytrzymania ani przez rodzica, ani przez dziecko
Kolosan 3:21